मेरो प्यारो श्रीयान्से


अब तलाई देख्नु नै भगवान भेट्नु
म हिड्दा हिड्दै लड्दा तँ कहिले आएको थिनस?
तर म नआएकोमा नरिसा है
नत्र म यो कुनिर्णय को दोष कसरी मेट्नु?

सफा तेरो निधारमा के यस्तो चोट हो
बेला नकुबेला हाम्रो सम्बन्धमा के यस्तो खोट भो
तँ  घरमै आमाको काखमा सुतिरहेछस्, थाहा छ
तर मेरो यो चंचल मनलाई खोइ के भा छ
घुम्न जाऔं भन्दा मुस्ताङ् धेरै पर, त्यै नगरकोट धेर चिसो
त्यै खोलामा भित्रका रमझम जति सबै मिसियो
तैंले सिकाइस खेल्न कुद्न, कसरी गर्ने पियार
अब कम्तिमा सपानीमा त भेट्न आइज यार

याद धेरै गर्थीस मलाई, अपरम्पार माया
अब तलाई देख्न पो मुस्किल, न दाँया न बाँया
नेपाल आमाको छोरो तँ, ताराहरुलाई भनिराख्नु
दिल्ली जति भींड त नहोला, मेरालागि ठाउँ राखिरख्नु

मजै गर्थीस सधैं यहाँ, मजै गर्दै होलास
हामी नभए के भो र, भट्ट्याईरहेको बोली त सुनिराकै होलास
भेटलास नि त्यहाका प्रख्यात ब्रम्हा, बिष्णु  र भोला
अब बगाईदे त्यहा पनि आफ्नो देशप्रेमको खोला

No comments:

Post a Comment