वाशिटा

ताल तर खोल्साइड्मा छु म
४० जना पुग्छ होला यहाँ, तर आज ३ जना
बत्ति बलेर जीवन थाहा हुने
धेरै अघाडिको सोच धेरै पछि आउने
यो गर्नै खोजेर गर्न सकिने
सरिरिक प्रयास कि मानसिक प्रयास ठुलो हुने?

भुकाहा र बसाहा, खेत र नाला
कैले ताल को किनार भने कैले खोला
घाम ढिलो उदाउँछन् यहाँ, चाडै हुन्छन् आकाश काला
गुडेँ मा लामो यात्रामा, भिँडाई आफ्नो भाडालाई झोला

चार पाङ्ग्रे त्रासबाट बच्न, चले म गाउँको चाल
भुकाहाले लामो समय सम्म पछ्याउँदा बनायो बेहाल
जंगलका ति पत्थरी पथ, छिचोल्दै आए सोच्दै आयो कि क्या हो काल ?
दु:खमा एक्लो हुँदा उठ्दा रैछन् पुराना यादका छाल

भित्रि रास्ता जति अनौठा, त्यति नै उजाड
ठण्डीको याममा राता रुखका भैसकेछ पत्झड
सल्लाको रुख ले स्कुले जीवन याद गराउँछ
घुडाको घोटाईले न्यानो कम्बलको याद गराउँछ

स्वाँक्क र सुक्क गर्दै अघि बढ्दैछु म
मोटो लुगामा पसिना पर्दा झन् चिसो, तर फुकाल्न सकिन
वाशिटा खोला किनारमा बितेका चार दिनको पत्तो पाईन मैले सत्ते
भन्छन् घर फर्की, धेरै भयो अब, किन गर्छस् अपहत्ते ?

उकालीमा ढिलाई, ओरालीमा स्वात्तै झराई
चर्च्  र चिहानका बिचमा, चल्नु पर्छ नडराई
भुकाहाहरु पछी छोड्दैनन, कराई वा नकाराई
धर्तिमाता र सुर्यदेवले रक्षा गरेकै छन्, हिँड्दैछु लक्षबाट नहराई

अनुभव बढ्दै जादा बुझिँदै छ, के कम के बेसी
केहि दिनका लागि बिर्से मैले को साका को गाबी
पिर पर्दा, गाह्रो हुँदा, नकारात्मकताले गर्छ हाबी
आफ्नो गन्तब्यबारे बुझिसकेपछि, आफ्नो जीतकै हुनुपर्छ दाबि

हात, छाती र टाउको त न्यानै छन्, ठिड्याए खुट्टाका औँला मेरा
यात्रा त्यती सरल छैन, नत्र गरी आफै हेर
भन्छन् दु:खमा नआत्तिनु, तर प्रलय आइपुग्न लाग्दैन केहि बेर
तर त्यही समयमा दिमाग पुर्‍याउनु पर्छ, नफ्याली खेर

परैबाट पो मुख जोत्न आउछन्, यि भुकाहाका टोलि
आज सम्म त ठिकै छु, भोलिको हेरुम्ला भोलि
ओठ दोब्र्याउँदै शब्द लम्ब्याउने रैछ यहाँको बोलि
खण्डर जस्तो जग्गाको रक्षा गर्न पनि, यहाँ छोड्दैनन् चलाउन गोलि

बाहिर जाउँ, चार पाङ्ग्रेको त्रास्
भित्र आउँ, भुकाहाले बस्न नदिने बास्
यात्राका याद त यिनै हुन खास्
की खाट मा लडिरहनु पर्‍यो बनेर लास्

खैरेको बाजेकै जमानाको रैछ यो बाटो
बेला बेलामा आउने गर्छ रातो माटो
म गुडाउँछु अघि, हावाको काम पछी ठेल्ने
प्रकृती को काम नै त हो म सँग जोरी खेल्ने 

कैदी

म किन अल्छी भा'को
याद आउँछ गल्छी गा'को
बेकामले बल्छी थाप्छ
मन त्यतै पल्की जान्छ

भोली उठ्दाको पनि मै हुँ भन्ने कुरो
आज निदाएपछि बुझ्नै अपुरो
केहि नगर्नु कति लागेको प्यारो
डर लागेर पर्दा खोल्दा भएछ अँध्यारो

जेल भित्र छिनछिनमा कैदी आ'का
कोठा र कोठेको उस्तै उस्तै भाका
कोठे नआउँदा फेरी कोठा खाली हुने
तिनै कोठेलाई भएपनी मैले भित्रै थुने

सुन्तला थालको थालै कुहियो
ढुसी परेर त्यही थाल मै भित्री रस चुहियो
सुन्तला फ्यालेपनी बियाँ फेरी रोप्छु
मलजल गरी घाममुनी फेरी म छोप्छु
अति भयो म अब गा'को
हेर खोला, म छैन अल्छी भा'को 

पारिको अन्तर वार्ता

माफ गर है
तेरो बिरुवामा पानी हालिन
अझै पनि उस्तै लाग्छ आफुलाई
म पुगेको समय तँलाई देखाउन मनथ्यो
तर तँ नगई तेरो याद किन आउथ्यो
मान्छे म स्वार्थी, तर मेरो स्वार्थ तँ नै
के हुँदो रैछ, केहि गरी भन है
समय गाको गै, नया दिन आको आइ, त नि गाको गै
परिवर्तन भाको भै, तर तँ अझै पनि उस्तै लाग्छ आफुलाई

एक्लो बस्न नसक्ने, दुक्लो हुन नपाउने
तँ थिइस् र फरक पर्थेन
थाहा थियो समय को भर थेन, तर यस्तो पनि का सोचे र
सुख सोच्दा सुखी हुन्छ, दुख सोच्दा दुखी
बुझेँ भन्दा खै के बुझेँ, देखिन खोज्छु लुकी लुकी
मौसम फर्किन्छ, तँ फर्किन्नस
उडेर गाको बाफ, झरी बनेर किन दर्किन्नस ?
डाँडापारि पनि हुन त उस्तै पानी छ
भिज्न त खोज्दै छु, तर यस्तो पनि कहाँ सोचे र ?

समयले दिन तन्क्याउँछ, तर गुलेलीको गोलिझैँ
अड्केर बसेको छु, र बस्न पनि मनलाग्छ
जती छोपे पनि पानी न हो, मुठ्ठीमा कहाँ अड्थ्यो
यस्तरी तन्काएर छोड्दा त अघि बढ्थ्यो बढ्थ्यो, एउटा चरो कसो नमर्थ्यो
तर आफ्नो हातमा गुलेली छ कि, आफु गोली
यो बुझ्ने आजै कि, फेरी भोलि
उभिएँ अब मन खोली, तर बस्न पनि मनलाग्छ

No reason

When the sun rises,
The moon loses all what it had

If you were never mine
Our fruit can never turn bad

The floods are bound to gush
When it pours down dogs and cats

And when it stops raining
The rainbow ceases, the sky so bland

Despite the laws of motions,
You caress her but she won't even poke back

The wind almost uproots the tree
But in the next sunshine, it's still glad

The seas never reach the mountains
Lack of snow doesn't make the seas mad

A hunter shoots down a female bird
Life still goes on for her chirping lad

The crops don't sprout if the sky doesn't cry
Birds and bugs eye fields that are seed clad

If you reach a cliff,
No other way than to turn back

Even when she says, you or none
Run your life as you had

When she says her love shall grow
Don't grey out your hair waiting for her to add

No one to fill your bucket
The breath, the body, the mind your comrades

See the air, taste the water
The ashes don't make you a nomad

See there's no reason to be happy

And there's no reason to be sad.

Living memories

the feels of you being around
the sound of your voice in my ears
and although i cant touch you
this body is in ecstasy..

in my thoughts you're bound
how your warmth dries my unseen tears
like when the raindrop stops being blue
this is no more a fantasy..

no ticks no tocks, only your sound
calms my heart till it knows no fears
this is a shape, not just a hue
this side looks more greenly, grassy

Nostalgia now doesn't cast a frown
Relief, relive and cheers
The lonesome doesn't have a clue
the distance was just a fallacy

is it bad to forget the days?
am i mad to abandon the ways?
because in my mind nothing stays
except for you..

i read what the script says
i know how the actor plays
still i find myriad ways
to say that I love you...

Red String

Let me tell you a story
without making it boring
of two lost souls that were one once
that again found each other
after much exploring

they belonged to a group of vagabonds
nothing to bound the lot
but their glance found each other
and that sight both never forgot

he was hers, she was his
each fitted totally in the other's heart
wrote in the same way, rode along the same way
what could ever take them apart

she fed him with her sweetness
he took all of it, mixed it with him, and fed her back
she cherished his sight, he dived in her
hand in hand they created this pottery,
that could never crack

she was with him in his every step
be it at home, or in a far away land
still oblivious of such a treasure he possessed
this sense of oneness, he could never understand

one day he wandered off without her
he found some other travelers like him
she waited for him to come back
slowly the sun went down, light became thin

he finally came back and found her
with a box that played a fine tune
something dusted him in that detour
something he'd rue for his rest of his life
if he didn't shake off that dust soon

but the dust had blinded him already
the blurred vision made more sense then
he broke the box and her heart
he could only frown and she crying in the rain

when the dust started to burn his eyes
he rubbed them hard, only then it became clear
when he finally looked around frantically for her
forget the sight, even her smell wasn't any near

he couldn't cry, he couldn't laugh
just rode on the waves of her thoughts
remembering when he couldn't contain her
the pain never let the wound clot

days and years pass by in a blink
he still waiting for her with hopes very grim
without any maps, without any clue
the vagabond still drifting
looking for the chipped out piece of him

her memories weakened him,
the possibilities sickened him
all he could do those times were
remain high on the clouds and dream

during a nuptial season, he had a hazy vision
the red colors of the nature giving him a sign
he saw her right in front of him
he knew it wasn't real,
but it didn't stop him from trying

he dug the thought tree, and reached its root
found it was sucking all the juices
he took a big axe and tore it down
no prejudice, no slavery, no truces

as soon as he cut the tree
on the spot, a fountain of the elixir sprouted
he drank till he was content
then he exclaimed with joy and he shouted

"oh my significance, my only source of joy
i am so tired of this lonesome, oh boy
assimilate me in you again, don't let me go
now my passion, my strength I'm able to show
i was always yours, don't know what occurred to me
you were always mine, i can now clearly see
lets rejoice this nature, this gift of life
I'm rotting away without you, make me feel alive
(i wanna be your man, will you be my wife?)"

she was lost in the mist of her own
when she heard a sound so familiar
even before a blink she understood the words
but she still had the uneasiness, the one fear

slowly, willingly she followed the sound
the sound too coming near and becoming clear
and when she found the source
she could contain no tears

he then turned around to see who was weeping besides him
the hazy vision had taken a proper shape
he felt the warmth he always craved for
and the smell which he could never escape

the two souls embraced each other
like how river mixes in the sea
now that they were one again, they brought themselves closer
forever they were one, as such forever to be

प्रकाश

एक बिँगो ताछिईयो
रुख आत्तिन्छ बर
कता लागे नि दाउरेले पर
त्यस बाट त घामै पुछियो

सोचैले पो उम्केछ हाँगो
फेदमा घाउ जाति छ
गधाका पिठ्यूँ मा म जस्ताको ताँती छ
तिखारिने जोश को भान भाको

अब दाउरा कि पिरा, कोईला कि हिरा
हौसला त बलियै हो
छाया त फैलिएकै हो
अन्तजलनको जलौटो (ईन्धन), कि मास्छन अब किरा

ठोके दाउरेले कति, अचानैको पिर जति
ताच्दै ओर्दै चिल्ला बनाए
भाँच्दै ओर्दै ठिङ्ग बनाए
पुरानो जराको फलको तागत, सम्झना छ रत्ति

दिनै छ छाहारी, फुल्नै छ उमारी
फल छ, बल छ, गमें रामरी बिचारी
चराका गुँड त बल्ल देख्दै रछ बर
विकास पछि विस्तार, विस्तार पछि बिचार

बनभोजको बेला, मेचको भेला
सोख पाल्ने दाउरेको घोडा चालित ठेला
चिन्यो आसनले अवशेषलाई
परैबाट जान्यो बर मेचलाई

तृप्त

वर्षौं पछि पानी परेको छ
भिज्नुको अर्थ पनि बिर्सेको रैछु
झरीले पुरै रुझाउँदा पनि
मात्र कुत्कुत्याएजस्तो लाग्यो

सुकी सकी गाको छुइन्
झरी रुकी सकी गाको नि हैन
तिरिरिरी गर्दै कराईरहेकै छ
खुशीले यो ओठ लरबराइरहेकै छ

हिलोमा खेलौँ  कि नहरमा
निदाएर रमाउँ कि आँखा खुल्लै हर प्रहरमा
यही आभाषमा मुस्कुराउँ कि
डुबुँ मौसमको अनिस्चित खबर मा

किन यो पानी पर्ने कालो बादल ले पनि
मेरो रमझम ढाकियो सोच्दछु
पुरानो बानी परेकोले होला
यो भिजाईमा केहि घोचाई पो छ कि भनि खोज्दछु
यसरी मेरो सुकेको खाडल पुरिँदा पनि
यसमा किरा फल्ने बिचारनै रोज्दछु

यो झरीलाई थापेर थापी साध्य छैन
यो झरीलाई नापेर नापी साध्य छैन
यो झरीमा गाएर गाई साध्य छैन
म किन हिजो को खडेरी सम्झी रुन्छु
म किन भोलि आउने बाढी आउने त्रासलाई बुन्छु
म किन यो झरीलाई कुनै अम्ल वर्षा हो कि भनी आफ्ना आँखा थुन्छु

यस झरी ले तर सबै लेऊ पखाल्नेछ
मेरा खेतका सारा झारहरू उखाल्नेछ
असिमित सन्तुष्टिको समुद्रमा धकाल्नेछ
मलाई

Hollow

Did I kiss her this morning to wake her up
Did I kiss her again just for some luck
Did I hold her hands and say hey baby
Without you, what useful I can be
Silly me
I have done none, that’s for sure
Even her heart aghast at this love so pure
But its weighing me down, I can’t endure
And still I wait for her knock at my door, silly me.

The love that could show light to the blind
The love that could corrupt any mind, any kind
The love that could grow gold on sand
The love like a made pre-turn poker hand
The love that could spark, if our eyes had met
The love that anyhow I got to get

Did I sing to her today and made her cry
Did I then pull her close, and kiss all her tears dry
Did I tell her that she clears all the cobwebs in me
And no one fits on the place she has in me
Bumble bee
Among the wind blows a voice so mean
Pushes down the tower of hope I grow within
It stands against the flow though, it’s not so weak
Only plunges me towards the only thing I seek, my bumble bee.

बाँदर

जसरी त्यही पानी देख्छु म फोहोर
र त्यसैले बनाउछौ तिमी आफूलाई टिलिक्क
जसरी त्यही प्राणी देख्छु म चोर
भनेँ भने रिसाउँदै तर्नेछौ  पिलिक्क
अब यसैलाई भन्छौ भने जिन्दगी, तिम्रो दु:खमा म हाँस्ने
किनभने विचार भन्दा पर सत्य छ, स्वार्थमा स्वार्थ कसरी गाँस्ने ?

म जो होइन, त्यही बनाउन खोज्छु
जून भन्दा पर अर्को जून छ जस्तो लाग्छ
म जे छुइन, त्यही देख्न खोज्छु
बैगुण भन्दा अर्को गुण पनि छ जस्तो लाग्छ
म हात बढाउन खोज्छु, तर त्यसमा घात हुन्छ
म साथ दिन खोज्छु, तर त्यसमा विश्वासघात हुन्छ
व्यक्तित्वलाई सचेत रुपमा पालना गर्ने नौलो पाएँ मैले
बुद्धि पला'को आजकल त्यसैलाई भन्दा रै'छन् सबैले
हुन त जहाँ तैरिँदै छौ, त्यसबारे ज्ञान हुन हो राम्रो
र यस सागरमा नडुबी बाँच्ने काम हो हाम्रो

नामको लुगा फुकाली तिमी नाङ्गिन सक्छौ ?
कडा भए टुट्लाऊ, के बाङ्गिन सक्छौ ?
धर्तीका सन्तान तिमी, धर्तीका सिर्जक पनि हौ
संसारमा जे चल्छ त्यो दिमागमा,
र दिमागका उत्पादन त आफै समयमा अघि प्रकट हुँदा रै'छन् त लौ
यस भूगोलका क्रिया मन झोलमा,
र मनझोलका तरङ्ग यस भूगोलमा स्पष्ट देखिँदा रै'छन् त लौ
बालक ठूलो भा'को हैन, धुलो मैलो भा'को रै'छ त लौ
अझै पनि किन चैँ यसबारे चर्चा नगरेका हौँ ?

नाम बिर्स भन्दै छु, दाम त परै जाओस्
अबुझ भई अबुझलाई सलाम नगर भन्दैछु, अनुकरण त परै जाओस्
मन्दिर गई राम-श्यामलाई नगुहार भन्दैछु, भक्ति त परै जाओस्
विभाजनका सबै निशान मेट भन्दैछु, सुरक्षाको नाममा युद्ध त परै जाओस्